ارزیابی گاهنگاری دوره مس‌سنگی جنوب شرق ایران: گاهنگاری مطلق (14C) و نسبی تپه دهنو و تپه دهنو شرقی شهداد با استفاده از روش طیف‌سنج جرمی شتاب‌دهنده (AMS)

author

Abstract:

Archaeologically, eastern Iran is poorly known compared to the other regions of Iranian Plateau. Hence, there are many unanswered questions regarding the prehistoric chronological table of this region. The present knowledge of prehistoric cultures and chronology of Southeastern Iran is mostly through based on the 1960s archaeological excavations. In particular, the common chronology of the Chalcolithic period in SE Iran is exclusively based on the dates from old excavations at two sites of Tepe Yahya in Soghun valley and Tal-I Iblis in Bardsir plain. Due to the exciting discovery of major Bronze Age urban centers in southeastern Iran, such as Shahr-e Sokhte, Shahdad and Konar Sandal (Jiroft), most scholarly attention has been given to the 3rd millennium BC. As a result, the cultures preceding and posterior the Bronze Age have been often neglected. Recent project of Dasht-e Lut resulted in new information on the chronology of the prehistory of SE Iran. This paper is intended to expose 10 radiocarbon data from recent excavations at two prehistoric sites on the west of Lut desert, Shahdad area in Kerman province. Recent excavations at Tepe Dehno and Tepe East Dehno in Shahdad plain have revealed levels dating back a period from the early 5th to early 3rd millennium BCE based on 14C absolute dates. Tepe Dehno is a large site is located about one kilometer from the east of the Bronze Age urban site of Shahdad. It is a shallow large mound, surrounded by several small solitaire mounds. It is founded on the top of a natural hill. The site is approximately 20 hectares in extent and rises 8 m above the level of the surrounding land. In term of occupational sequence, excavation at Tepe Dehno established three main occupation periods so far which they are labeled from the oldest to the youngest Dehno I-III. These periods were distinguished based on ceramic evidence and absolute dates. Dehno I period as the earliest occupation corresponds to late fifth millennium BC (4250-4000 B.C) was identified in trench IV. The second period was documented through excavations at trenches I & II; Dehno II period is related to mid to late fourth millennium BC (3700-3300 BC), known as Aliabad (Iblis IV) culture. Dehno III period (3200-2900/2800 BC) is a hitherto unknown period that came from 2 charcoal samples from Trench III. Tepe East Dehno is a prehistoric site located 700m east of the site of Tepe Dehno. Two radiocarbon dates from this trench indicate that the occupation of Tepe East Dehno falls into the first half of the fifth millennium. In this paper, based on both new absolute dates and comparative relative chronology, I attempted to appraise critically the chronology of the Chalcolithic period of SE Iran and finally an updated chronological table of the period was presented. A total of 10 radiocarbon charcoal samples from the mentioned excavated sites were analyzed using Accelerator Mass Spectrometer (AMS) method. Radiocarbon determinations from the excavated sites have provided this opportunity to revise the prehistoric chronology of South-East Iran. Evidence illustrated that the old chronology of Southeastern Iran needs a principal revision.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

گاهنگاری مطلق (14C) و نسبی محوطه دوه‌گُز خوی با استفاده از روش طیف‌سنج جرمی شتاب دهنده (AMS)؛ شواهدی از دوره مس‌و‌سنگ انتقالی، دالما و پیزدلی

The settlement of Dava Göz situated about 15km SW of Khoy and 1.5km north of the Dizaj Diz town in NW Iran. Dava Göz is a small site at north of the Lake Urmia, measuring about 100×100m (ca. 1ha). The first season of archaeological excavation primarily aimed to clarifying the chronology, settlement organization, and respond to some of the fundamental questions such as the transi...

full text

گاهنگاری نسبی و مطلق تپه ی کلنان بیجار: محوطه ای متعلق به دوره مس و سنگ میانه در غرب ایران

تپه ی کلنان متعلق به دوره ی مس و سنگ میانه است و در شرق استان کردستان واقع شده است. داده های به دست آمده از گاهنگاری مقایسه ای و مطلقِ این تپه نشان دهندۀ استقرار در آن از 4050 تا 3650 ق.م است. به دلیل نبود لایه نگاری محوطه های مس و سنگ در استان کردستان در مقایسه با سایر نقاط ایران، تپه ی کلنان در شهرستان بیجار لایه نگاری شد. در اینجا عاوه بر گاهنگاری نسبی و مطلق، گونه شناسی مواد فرهنگی نیز مورد ...

full text

گاهنگاری نسبی و مطلق تپه ی کلنان بیجار: محوطه ای متعلق به دوره مس و سنگ میانه در غرب ایران

تپه ی کلنان متعلق به دوره ی مس و سنگ میانه است و در شرق استان کردستان واقع شده است. داده های به دست آمده از گاهنگاری مقایسه ای و مطلقِ این تپه نشان دهندۀ استقرار در آن از 4050 تا 3650 ق.م است. به دلیل نبود لایه نگاری محوطه های مس و سنگ در استان کردستان در مقایسه با سایر نقاط ایران، تپه ی کلنان در شهرستان بیجار لایه نگاری شد. در اینجا عاوه بر گاهنگاری نسبی و مطلق، گونه شناسی مواد فرهنگی نیز مورد ...

full text

گاهنگاری مطلق و نسبی تپة سگزآباد دشت قزوین

تپة سگزآباد از جمله اوّلین محوطه‌هایی است که طی سلسله پژوهشهای باستان‌شناس دانشگاه تهران در دشت قزوین مورد کاوش قرار گرفته است؛ نتایج این پژوهشها حاکی از وجود استقراری مداوم از اواخر هزارة سوم تا اواسط هزارة اوّل ق.م. می‌باشد. اما طی کاوش اخیر دانشگاه تهران در مهر و آبان سال 1387، تپة سگزآباد تاریخ‌گذاری مطلق شد. براساس نتایج به دست آمده، استقرار محوطه در حدود 1700 ق.م. شروع شده و نیز جنوب تپه، ح...

full text

بازنگری گاهنگاری نسبی و مطلق تپه هگمتانه، براساس یافته ها و نتایج آزمایش گرمالیان و رادیو کربن۱

گاهنگاری تپه ی موسوم به هگمتانه، همواره مورد مناقشه باستان شناسان بوده است. محمدرحیم صراف، اولین کاوشگر ایرانی تپه ی مذکور، 12 فصل به طور متناوب از سال 1362 تا 1379 هـ.ش. در این تپه به کاوش پرداخت، و همواره دو سؤال اساسی را مدنظر داشت: 1. گاهنگاری تپه؛ 2. ماهیت کاربری. صراف، در طی سال های کاوش خود و پس از آن، نتوانست جواب روشنی برای این دو سؤال بیابد. پس از وی آذرنوش، از سال 1383 تا 1387 هـ.ش. ...

full text

مطالعۀ گونه‌شناختی و گاهنگاری مقایسه‌ای ظروف سفالین تپه گیان نهاوند: مجموعه موزۀ مقدم دانشگاه تهران

تپه گیان نهاوند یکی از نخستین و مهم‌ترین محوطه­های کاوش­شده واقع در حوزۀ فرهنگی - جغرافیایی زاگرس مرکزی است. کاوش در این محوطه در سال­های 32-1931م. با روش‌های غیر علمی و با دیدگاه­های عتیقه­جویی و کشف اشیاء نفیس انجام گرفت. با وجود چنین کاوشی، آثار و یافته­های فرهنگی به­دست­آمده از دوره­های مختلفِ پیش از تاریخ در گیان به­ قدری مهم و حائز اهمیت بوده­اند که مبنای گاهنگاری منطقه قرار گرفتند و همچنا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 4  issue 1

pages  23- 35

publication date 2018-06

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023